Bedrijfswebsite Werken bij Hutten Puur Hutten De Verspillingsfabriek

Waarom internationale coming-outdag er ook is voor jou

Vandaag, 11 oktober, is het internationale coming-outdag. Een dag die in het teken staat van vrijheid, gelijkheid, feest en strijd. Maar vooral ook een dag die weer vragen oproept. Is dat nou wel nodig zo'n dag? Uit de kast komen is toch niet zo moeilijk meer in ons land? Hoezo moet ik daar als werkgever aandacht aan besteden? Om eerlijk te zijn wist ik niet zeker of ik hier een column over moest schrijven. Ik voel me binnen Hutten geaccepteerd en ik ben hier per slot van rekening om te werken en niet om een emancipatiestrijd te voeren. Of toch wel?

Misschien wel, want ik denk dat uit de kast komen niet specifiek een term is die van toepassing is voor de LGBT+ gemeenschap. LGBT staat voor Lesbian Gay Bi Transgender. De + is allesomvattend en houdt alle mogelijke seksuele en genderidentiteiten in, dit even ter verduidelijking. Coming-outdag betekent in feite niets meer dan dat je je geheim openbaart. Ook emancipatie en acceptatie zijn begrippen die niet alleen gelden voor deze gemeenschap. Ik ben van mening dat ze gelden voor iedereen. Daarom dus mijn column vandaag. Een column voor iedereen.

Hoe gaat het met je?
Zeg nou zelf. Wat is jouw antwoord als mensen vragen hoe het met je gaat? Is dat toevallig “goed, en met jou?" Naarmate mensen verder van je afstaan wordt het alleen maar lastiger om een persoonlijk geheim te delen. Maar wist je dat het niet delen van een geheim op je werkplek een van de grote redenen is voor ziekteverzuim? In een week zitten 168 uren en veel van die tijd ben je met je werk bezig. Het werk alleen kost soms al veel energie. Laat staan als je dan ook nog een geheim bij je moet dragen. Hoe fijn zou het zijn als je soms even heel eerlijk en vertrouwd tegen iemand kon vertellen hoe het werkelijk met je gaat?

Emancipatie op de werkvloer
Emancipatie en acceptatie zijn naast 'uit de kast komen' twee begrippen die aan een dag als vandaag verbonden zijn. En ze gelden dus niet alleen voor de LGBT+ gemeenschap. Emancipatie gaat uit van een strijd die door een groep zelf actief gevoerd wordt. Maar geen enkele emancipatiestrijd wordt gewonnen, zolang de andere partij niet bereid is om wat water bij de wijn te doen. Als je het over emancipatie op de werkvloer hebt, is in dit geval dus Hutten die andere partij. Ik pleit hier niet gelijk voor genderneutrale toiletten of een jaarlijkse botenparade. Ik meen slechts dat wij als organisatie open moeten staan voor ieder argument dat vanuit een bepaalde groep, die zich om wat voor reden dan ook niet gehoord voelt, wordt aangeleverd. Het is van mijn kant uit ook geen oproep om lukraak elk verzoek in te willigen. Het is slechts een oproep om het verhaal van die ander en zijn of haar verzoek serieus te nemen en zonder vooroordeel te kijken of we aan het verzoek gehoor kunnen geven.

Acceptatie, een verantwoordelijkheid van alle partijen
Acceptatie ligt in eerste instantie, lijkt het, bij de ander. In ons geval acceptatie van een divers samenwerksbestand van Hutten. Maar ook acceptatie dat we niet allemaal invulling aan ons leven geven op een manier die wij als individu zelf naleven. En ook nu pleit ik er niet voor om zomaar elk emancipatiebevorderend verzoek te accepteren. Op de meeste locaties hebben wij te maken met een betalende opdrachtgever die ook weer vanuit zijn eigen overtuigingen een eigen beleid voert. Los van dat je dan niet altijd je eigen overtuigingen kunt opleggen, heeft acceptatie mijns inziens ook niets te maken het opleggen van je overtuigingen aan een ander. Acceptatie heeft veel meer te maken met het feit dat je de ander hoort en kijkt hoe je binnen de gestelde kaders rekening kunt houden met zijn of haar wens. De persoon die zich achtergesteld voelt, heeft ook een rol in het bevorderen van acceptatie. En dat is om zijn wens binnen het perspectief van de organisatie te plaatsen en in rust en redelijkheid te kijken wat de alternatieven zijn en welk alternatief het beste past bij de diverse betrokkenen.

Mensen in hun kracht zetten
Het gaat er vandaag vooral om dat we mensen in hun kracht zetten. En laat dat nu net iets zijn waar we binnen Hutten zo sterk naar streven. Dus hoe logisch is het dan dat we luisteren naar elke samenwerker die zich om wat voor reden ook minder prettig voelt in zijn werken bij Hutten. Hoe logisch is het dan dat we samen naar alternatieven kijken ook al zien we er zelf soms de noodzaak niet van in? Hoe logisch is het dan dat ik bij deze elke samenwerker, allochtoon en autochtoon, jong en oud, in de kast en uit de kast en beperkt en onbeperkt, oproep dat als je ooit je verhaal of geheim kwijt wilt, als je je afvraagt of zaken anders geregeld kunnen worden of als je je om wat voor reden ook achtergesteld voelt je mij kunt bellen of mailen? Ik beloof niet dat op elk verzoek wordt ingegaan. Ik beloof wel dat er naar elk verhaal serieus geluisterd wordt.

Geniet van een mooie dag!

Wil je contact met mij? Stuur me een mail of bel: 06 – 54276986