Hutten maakt mensen gelukkig. Het is al jaren de missie van dit mooie familiebedrijf. De belofte die we doen aan onze samenwerkers en hun gezinsleden, aan patiënten, aan onze gasten en andere stakeholders. Dat is nogal wat om toe te zeggen. Kan dat wel mensen gelukkig maken? Trekken we daarmee niet een veel te grote broek aan?
Het is vandaag de internationale Dag van het Geluk. Deze blog zal waarschijnlijk één van de vele stukjes proza zijn die je leest over dit populaire onderwerp. Want ‘geluk’ is big business. Je krijgt bijna een miljard Google-hits op de zoekterm ‘happiness’. De ene na de andere (geluks)coach schrijft zich in bij de KvK en de Chief Happiness Manager is inmiddels een alom geaccepteerde functie in talloze organisaties. In de stad vind je Happiness Stations waar je bekertjes bevroren suikers kunt kopen en als je een flesje met vloeibare suikers opent wordt gesproken van ‘Opening Happiness’. Deze overdadige aandacht voor geluk geeft mij een ambivalent gevoel. Is er hier sprake van de devaluatie van de term geluk? Absoluut! Geluk opvoeren voelt bijna als een marketingtrucje. Tegelijkertijd: alle beetjes helpen en niemand is tegen geluk. Laten we hopen dat we onszelf met al deze initiatieven gelukkig mogen prijzen. Dat geluk, ofwel subjectief welzijn - om er maar even een definitie in te knallen – hoger op de agenda van ons bewustzijn komt te staan.
Doel van ieder parlement
Afgelopen week zag je dat terug in de verkiezingsstrijd. Gevoelsmatig ging het meer over leefbaarheid, duurzaamheid, het onderwijs, inclusie, de zorg, diversiteit en vrijheid dan ooit tevoren. Termen die sterk gelinkt zijn aan welzijn. De groei van het BBP, de koopkracht en andere welvaartstermen kwamen veel en veel minder aan bod. Deze kentering is een positieve ontwikkeling, omdat ik denk dat de volksvertegenwoordiging haar focus zou moeten verleggen naar het bevorderen van het welzijnsniveau in een samenleving. Zeker als een bepaalde welvaartsstandaard is bereikt. Het ultieme doel van ieder parlement zou het faciliteren van het geluk moeten zijn.
Kanttekening hierbij is dat extremistische populisten meerdere zetels winst kunnen boeken door misleidend de termen ‘vrijheid’ en ‘welzijn’ door elkaar te gebruiken en hier, in de krochten van het internet, vrijelijk over te roeptoeteren. Laten we het erop houden dat je in een publiek debat over een gelukkige maatschappij ook deze geluiden nodig hebt om tot gedegen beleid te komen. Maar dat in een gelukkige maatschappij het geluk van de één nooit ten koste mag gaan van het geluk van de ander en gelijkheid hét uitgangspunt is.
Over werkgeluk
Ook in de werkomgeving gaat het steeds vaker over het subjectief welzijn. Over het ‘werkgeluk’ van medewerkers. Over ontwikkeling, sociale connecties en plezier. Een ongekende luxe als je bedenkt dat werk vaak een grote bron van ongeluk is. Denk aan schijnzelfstandigen die in hun eigen auto’s mensen of pakketjes van deur tot deur brengen voor minimale beloningen die zij zelf niet kunnen bepalen. Of aan mensen die onder erbarmelijke arbeidsomstandigheden werken in de Aziatische kledingindustrie om te voldoen aan onze ‘fast fashion’ waanzin. Aan dagloners die voetbalstadions bouwen in Qatar of dichter bij huis aan seizoenswerkers die hier op het land of in de kassen werken. Het is mede daarom dat ik denk dat we niet eenzijdig over werkgeluk moeten spreken maar meer een holistische aanpak moeten nastreven. Werk en privé moeten niet per definitie worden gescheiden en een werkgever speelt hierin een belangrijke rol. Binnen Hutten pakken we die rol.
Geluk in tijden van crisis
We bekijken hoe onze samenwerkers de Beste, Leukste en Gelukkigste versie van zichzelf kunnen zijn en blijven. Ondanks de crisis van afgelopen tijd is dat het uitgangspunt geweest en gebleven. Meer dan 800 mensen hebben noodgedwongen de organisatie moeten verlaten de afgelopen 10 maanden en ik durf te zeggen dat de overgrote meerderheid op een humane wijze door de voordeur is vertrokken. Met een aantrekkelijke vrijwillige vertrekregeling en in een later stadium voor slechts enkele tientallen een goed sociaal plan. We hebben ons best gedaan ook het geluk van vertrekkende samenwerkers zo goed mogelijk te faciliteren. Als je kijkt naar het aantal steunbetuigingen, kaartjes en dankbrieven die we mochten ontvangen is dat gelukt. Velen hebben hun noodgedwongen vertrek zelfs aangegrepen om hun droom na te jagen. Ik ken voorbeelden van nieuwbakken hondentrimmers, gehandicaptenbegeleiders en mensen die hun eigen horecazaak openden. Daarnaast kunnen we hopelijk binnenkort een grote groep afgezwaaide samenwerkers weer verwelkomen zodra de business weer aantrekt. Dat maakt mij dan weer gelukkig!
Hutten LOVE en Geluksschilderij
Het zou overigens wat mij betreft een goed idee zijn in de toekomst verplicht te stellen dat een transitievergoeding geïnvesteerd moet worden in welzijn. Nu wordt het toch vaak gezien als een geldelijke bonus of verkapt loon. Laten we bij wet vastleggen dat we niet meer van een transitievergoeding spreken maar van een geluksvergoeding. Een steuntje in de rug dat je kunt inzetten voor persoonlijke ontwikkeling, ter bevordering van je vitaliteit en dus slechts ten dele ter compensatie van het verlies aan inkomenszekerheid. Ander onderwerp. Wellicht stof voor een volgende blog.
En de 1500 ‘achtergebleven’ samenwerkers dan? Maken we die gelukkig? We zijn druk bezig de organisatie opnieuw in te richten. Daadkrachtiger met meer onderscheidend vermogen. De energie is goed. Dankzij de steun van de overheid de resultaten niet desastreus. We praten onderling openlijk over de werk/privé-balans en het geluk dat werken brengt. Er ontstaan nieuwe initiatieven als ‘Hutten LOVE’, Heel Hutten Bakt en het ‘Geluksschilderij’. We zien zelfs het welzijnsniveau van onze samenwerkers weer langzaam stijgen.
Maken we mensen dan gelukkig? Nee, dat doet een individu toch echt helemaal zelf. Maar we zijn wel heel erg goed in het faciliteren van geluk. Dat is misschien wel ons grootste onderscheidende vermogen. En omdat het nu toch de internationale Dag van het Geluk is. Omdat het zo lekker klinkt. Om de enorme ambitie die in die belofte verborgen ligt. Vooruit; schreeuw het van de daken. HUTTEN MAAKT MENSEN GELUKKIG! Deze grote broek past ons prima!
